ANLAT GİTSİN...
Günlerin birbirini kovalıyor kederle
Gitmez dediklerin de çekip gitti, hatırla Dile gelmez dertlerin, kağıt kalem satırla Rüzgarlara fısılda, yağmura anlat gitsin Hızla koşuyor iken hayatın yollarında Mutluluk devşirirdin umudun kollarında Sabit kalınmıyor ki gençliğin dallarında Özlemini fısılda, bahara anlat gitsin Daha dün gülüyordun, gülüşleri bıraktın Gitmelere alıştın kalışları bıraktın Sevdalı hülyalara dalışları bıraktın Dalgalara fısılda, deryaya anlat gitsin Umuda tutunmuştun masmavi umutlara Kanatlanır uçardın tozpembe bulutlara Şimdi bağlanıp kaldın demirden halatlara Özgürlüğü fısılda kuşlara anlat gitsin Sevdalara güvenin sonsuz idi, son buldu Sevgi saygı tükendi,yalan dolan yön buldu Yâr’in çiçeği soldu, başka elde can buldu Sitemleri fısılda, dağlara anlat gitsin Ayşegül Bahçeci |
Kaleminizi hep sevmiş, değer vermişimdir. Hüzünlerin mısralarda kalması dileğiyle, saygılar sunarım.
Sağlıcakla kalınız Ayşegül Hanım.Gülen yüzünüz solmasın.