BU ŞEHIR, BU Gece, SEN VE BEN ...
Aynı şehirdeyiz belki de bugün
Bu gece bu şehir bayram yeri Bu gece,gönullere şenlik duygulara düğün. Rüzgarın fısıltısından belli Okşar gibi esiyor yaralı sinemi bugün Hayali cihana değer bu şehir bu gece sen ve ben Aynı havayı eksiltiyoruz Kimseye farkettirmeden Belki de aynı yöne bakıyoruz Farklı hayaller kurarak Ya da birbirimizi düşlüyoruz Sol yanımız acıyarak Bu gece bu şehir sen ve ben Kaldıramaz bu şehir ikimizi birimiz eksilmeden Sen benim sessiz çığlıklarım Hasretim, sevdası ayan beyanım Ömrümce tamamlanmayacak eksik yanım! Bu şehir alışık benim iç çekislerime Özlemle ah edislerime, yağmurları gizler gözyaşlarımı Ama alışık değil senin gelişine Hangi cadde hangi sokagindasin bu şehrin neredesin bilmem nefesim yetmez, sana gel diyemem Aynı yağmurla islanmak yeter bana Soluğunun karıştığı havayı solumak da Bu şehir bu gece sen ve ben Ölümsüzluk iksiri icmeli Ya da zamanı durdurmali bir yerinden Ama ne mümkün sevenleri kavuşturmaz bu şehir Duyguları örtmez, sır tutmaz gece Aşk sadece gönülde ulaşılmaz hece Bu şehir bu gece sen ve ben Ağır geliriz dünyaya Birimiz gitmeli, digerimiz bitmeli bu gidişi seyrederken. Dedim ya oldurmaz bu şehir bizi Güldürmez kaldıramaz, birimiz eksilmeden... Ayşegül Bahçeci |
dayanmaz hiç bir sevda
oturup ah edip ağlama
itiraf et sevdiğine sevdiğini
gurura kapılma
içten gelen bir şiir okudum tebrik ediyorum yazan kalemi
görüyorum ağlayan yüreği