İÇİMDE ÖLÜYORSUN
Benim şu asil başım hiç kimseye eğilmez
Bir Allah’a bir sana çok iyi biliyorsun Yüreğim cam değil ki kırılınca dağılmaz Ama bin bir kederle üstüme geliyorsun Kapım sana hep açık gittiğin günden beri Düzenini bozmadım belki dönersin geri Çok mu değersiz buldun kalbimdeki bu yeri Tüm güzel anıları unutup siliyorsun Dört bir yanımı sarmış hatıralar saklarım Yaptığın yanlışları yüreğimde aklarım Gönlümdeki yerini gece gündüz yoklarım Hayalime düştükçe uykumu bölüyorsun. Annem bana derdi ki benim yavrum kadersiz Günlerim geçmez oldu hüzünsüz ve kedersiz Bir bahar daha sensiz geçip gitti habersiz Bahçemin eşsiz gülü korkarım soluyorsun Yine uykusuz kaldım gecenin üçündeyim Yoruyor bu bekleyiş hasretin göçündeyim Sabrımın son deminde bir telaş içindeyim Bilmiş ol günden güne içimde ölüyorsun Ayşegül BAHÇECİ 23.08.2023 Kocaeli |
Kendimce şiirlerinizi inceledim. Hece ve kafiye de daha çok başarılısınız. Elbette ki şair her türü yazmalı. Belki konuya göre tür seçmeli. Ama baskın taraf ne ise ona ağırlık vermeli şair. Elbette ki bunun bilincinde siniz. Ama bilinen şeyi bile başkasının söylemesi kişiyi mutive eder diye düşünüyorum.
Tavsiyede bulunmak haddim değil, sadece hece ve kafiyeye ağırlık vermeniz temennisi deyim
Hürmetlerimle