Lütuf...Kirpiğimden asılıp durma artık ne olur Gözümü kapatsan da sol yanım bangır bangır Kulağını tıkayıp desen de tümden sağır Ağlarım, feryâdımı duysan da duymasan da Kanadıkça karardı içimdeki manzara Hüsranımdan öteye geçemezken bu ara Biliyorum suç benim, çok yüz verdim efkâra Soramadım hatıram duruyor mu masanda Yollar değildi aslen bizi bizden ayıran Mekânsa aynı mekân, al işte aynı meydan Adım kadar eminin, unuttuğun da yalan Yüreğinin sesine uysan da uymasan da Mavi, mavi olalı hemfikirdi hayatla Ne ara güze çaldı kırmızıya inatla Aniden ala dönüp yitirdiği sebatla Fikrini sabit kılan husus vardı yasanda Lütufta bulunmuşsun meğerse muhabbette Ben de seviniyordum davete icâbette Tecrübeden öteye gitmemiş hakikatte Zamanı, helâk etmiş saysan da saymasan da... TEMMUZ2017/NÜS |
Lütufta bulunmuşsun meğerse muhabbette
Ben de seviniyordum davete icâbette
Tecrübeden öteye gitmemiş hakikatte
Zamanı, helâk etmiş saysan da saymasan da...
Güzel şiirinizi gönülden kutluyorum kaleminiz kavi olsun değerli hocam selam ve saygılarımla