sensiz yaşlanıyorum alabildiğine...uğrasan diyorum evcil yalnızlığıma
gökyüzüm olsan, denizim,yeşilim

yazgım
yarımım
küfürbazım
ayak izleri dilsiz iklimimin
gelgitlenen ışığım kırık
içimin ara sokaklarında,
tek pencereli duygular
toprak var yeşeremeyen
deniz var yaşam kıyısında
soluk eğreti
an olabildiğince...
omzuna konmasa diyorum sabahçı kuşları,
nakışlı hüzünlerin karmaşalarına
eyvahlar nakarat olmasa
şükür öte
düş tozu serpmesem
su üstü balıklarına

sol sesim
ikindim
inatçım
iki kubbelik gökyüzü buldu sanki,
içimdeki nafile şeyler
öteye gidemeyen gün sabırsız
ihtimaller yedi renk
cürmümü rızıklandırıyor secdegahımda ,
aşkı kutsayan hüküm
ibadet vaktidir şimdi,
avcumdaki kırılgan isyanların
sana dönüğüm imkansızım
aç mihrabımı
adınla başlayan dualarıma

suadiyetemmuzikibinonyedi
Demir Mutlugil