Hayatiayaklarımızın altı buz kaygan bir zeminde seyrediyor gidiş dönüşler yoksunuz bir teselliden ne bahtiyarmış ki elveda diyip de önden gidenler tutunacak yeşil bir daldan güzel bir halden mahrum ilmek ilmek ördüğümüz örgüden ne hikmetse hep başa dönüş şimdi hayal-i inkisar yıllar yılı demlediğimiz o düş hükümsüz olduğunu bile bile kestirdiğimiz biletimiz ahmakça bir umudun cezası hep gidiş dönüş ayaklarımızın altı harbiden buz kaygan bu bel bağladığımız zemin muhtacız velilerin dualarına bilinmez ki çıkar mıyız yarına müntehir olmaya meraklı dünden etmiyor tehir bilmem ki yıkılacak mı sensiz bu şehir Yüksel Nimet Apel 30/Temmuz/2017/Pazar/Bodrum |