KÖZDE DEMLENDİK
*
Bilirsin sevgilim Sen benim Kavgamın nedeni Yaşama sebebimsin Şafakta Güneş misali doğan Canıma can Umuda umut katansın Sen vazgeçilmezim Sen bitmeyen sevdamsın... ** Gün oldu Yolumuza sağlı sollu Tuzaklar kuruldu Gün oldu Sevdanın bedeli Bıçak sırtında Düşe kalka ödendi Yetmez gibi Birde Katlimize ferman verildi... *** Ama Kar etmedi hiç birisi Öyle dirençli Öyle asi sevdaydı bizdeki Zoru zorbalığı Birlikte gögüslerdik Sonra kırk yıl hatırına Acı bir mırra Veya çoban ateşinde ’Kaçak’ çayı demlerdik... **** Bilirsin sevgili Sevdamız yüce olandı Sanki Közde demlenen Çayın kıvamındaydı Elbetteki Nemrut’ta İbrahim Kerbela’da Hüseyin Zulme karşı Spartaküs direncindeydi... Muzaffer KALABA |