BENİ YAKAN
BENİ YAKAN
Beni yakan sen değilsin güzelim. Hayat denilen bu kahpe düzende, Mazlumlar ağlarken, şımarık züpperin Kahkahalarıdır beni yakan. Anlamaz kimse neye kızdığımı. Ayırt edemem, seçemem, Ağzım kanar, dişlerim kırılır. Pirinçlerin içindeki siyah taşlar değil, Beyaz taşlardır beni yakan. Bütün dünyanın yılanları, çıyanları, Karşımda dursa yılmam. Nazilli de rıhtımda, Elli kişiyle Yunan’a Kan kusturan kahramanları, İhbar eden komşumdur Beni yakan. Enikler büyüdü yurdu sardı. Özge Can kızımızı Köpekler ısırdı. Asın bu şerefsizleri asın ! Bir kaç gün ah vah deyip, Unutanlardır beni yakan. Memleketimin ekmeğini yiyip Kırk bin kişinin katiline, Ağıt düzen, Yağ yakan, Vicdansızlardır beni yakan. Bunca haksızlık, hukuksuzluk, Soygun, vurgun, hırsızlık Ayyuka çıkmışken; Camiye girenken, “Geç onu geç” diyen Müslümanlardır beni yakan. Yusuf Yılmaz |