Bitiriyorum artık, yarım kalan hayâlim
Seni yüreğimden, yüreğimi kendimden
Beni sana sürgün eden herşeyden
Uzaklaşıyorum artık...
Gidiyorum senden...
Kaçıyorum...

Sanma hep seni düşleyerek yaşayacağım
Seni her zaman a n a c a ğ ı m
Sanma sonsuza dek seni bekleyip kalacağım
Seni hep s a k l a y a c a ğ ı m
Sanma bir ömür seni kendime anlatacağım
Seni içimde u n u t a c a ğ ı m
Seni sonsuza dek
Kendimi sensizliğe dek
Sonsuzluğu sensizliğime
Seni sonsuzluğuma dek
Beni sende bulana
Seni bende unutana dek
Ölene dek...

Bi gün ;
Çocuk yüreğinin, çocukluğumu yıllarca hislerinde saklayıp
Ansızın çıkıp, bana en güzel hisler getirdiğini hatırlıyorum da
Bana çocukluğumu
Bana en güzel duyguları getirdiğini...
Bana seni getirdiğini...
Neden sonra gittin..?
Keşke hiç gitmeseydin...
Yine de teşekkür ederim,
Sen benim en güzel çocukluk hikayemsin...

Bitiriyorum artık, bu sana son mektubum
Seni sonsuza dek yüreğimde unutuyorum

Okuma artık, bir daha seni yazmayacağım
Düşünme artık, bir daha seni anlatmayacağım
Bekleme artık, bir daha kendimi sende aramayacağım
Unut artık, sensizliğini de alıp, kendimden uzaklaşacağım
Seni sonsuza dek içimde unutup, kendimi sensizliğime vurup
Yaşayacağım, bi ömrü bir sevda uğruna fedâ etmek pahasına...
Sonunda;
sensizce
Bensizliğe
sessizce
Çekip gideceğim...
Sürgünce....

Bu sana son mektubum
Adına şiirler yazdığım Kadın
Hoşca-kal...
Bana getirdiğin `çocukluğumu`hep s a k l a y a c a ğ ı m . . .
Belki bi gün sana ulaştığımda mutlu olacağım...
Şimdilik
el-ve-da...

( Bir `elveda` bile diyemeden gitmek, yüreğinize en ağır yük gelecek...)