Yedi Yaşım...!Yedi yaşındayım artık,Elli`si öldü dün gece Ne yorgunluk ne kırgınlık,kalmadı;iyiyim bugün Her şeyi maziye gömüp;küfür ettim hece hece Dokunulmazlığı olan,tam`da zır;deliyim bugün Bu Alemi Şarap diye,içerken kafayı yedim "İçmişim başım dumanlı,tüm hatalar bende" dedim Oysa sarhoşken değilde;ayık`ken hep terkedildim Hayat okulundan mezun;tam`da Cin Aliyim bugün İstisnalar,kaideler,aldırmam ben bu laflara Yer yok Felek çemberinde,iyi niyetli "saf"lara Tevazu çok güzel ama;bedelsiz olan aflara; Kıssa`sa kıssas`la cevap,veren bir Veliyim bugün Nice Altın kalpliler var,İnsanoğlu pazarında Lakin,değersizdir çünkü;bozukluk var ayarında İki yüzlü görmektense;görme kararsın "ar"ında Gülüp yanağında güller,açan Gül dalıyım bugün Adam yerine koyarsan;adam olmayan birini Alışmamış,durmaz orda,çünkü yadırgar yerini Yaptığıyla küçülüpte,laf`ta büyüdüklerini; Gören gözlerim açıldı,"Faltaşı" falıyım bugün Yolu doğru,yükü ağır,dert deryasında kaybolur Kalbi yorgun olan biri,dili keskin bıçak olur Ya kalbimi yorma sakin,ya da uslu,öylece dur Dokunma; deli Fırat`tan,ayrılmış koluyum bugün Ell`yi atıpta Yedi,"Yaş"ta olmasaydım eğer; Acıları tanımanın,faydası ne çökmüş meğer Bazen yorar,hatta üzer,ama tüm bunlara değer Şu an Dünyada en mutlu,Allahın kuluyum bugün Ozan Karapece |