Ah bir bilsen
ağlaşan titreyen yüreğinde
güneşin ve sesimin kısılması kadar yanlız ve asiyim. çoğalıyorum çağlıyorum durmadan sessiz ve hüzünlü neden bir şiir kadar çocuksu yüzün duruşun büyü çoğal durmadan bu duyarsızlığa devinimsizlığe karşı dirilt içinde ağıt yakan sessizliği bırak solsun güneş devrime karşı acemice ilgisizliğin ve isyanın kucağında gözlerinde ki cennetin yeşilliği gibi durağanlaştığımız ana inat öfkesiz koynumuzda sır gibi sakladığımız gizlilikle yeşil ve kırmızı kagıtlar uğruna. |