çözsem muammasını sonsuzluk rüyasının
dolansa boynuma ışıktan kollar
sihirli elbiselerle girsen göğün mavi kapılarından
açsa esrarını gök perde perde
kaybolan yüzünü görsem göklerde

bir kiraz mevsimi
ah... bir gelebilsen
ağaçlardan, çiçeklerden konuşsak biraz


*

sensiz yaşamanın bedelini ödüyorum
çıkmaz sokaklarında yoğun bakımda yüreğim
yanıyor bir avuç gök, içinde yanıyorum
baştan aşağıya sen tutkusu karışmış ruhuma
sıtmalı arzular vuruyor kalbin tellerine
sensiz gökkuşağında renkler de yok
sensiz kaldı fesleğen çiçekleri…


hiç aklımda yokken ansızın bassan zilime
açsam tüm kapıları
ah... bir gelebilsen


*

bu şehirde yaşadığını biliyor olmam benim için kafi...
eyvah ki
sürgün sancılarda eflatun düşünceler çoğalıyor
seher yürüyüşleriyle geçiyor beyaz saatler
seni benden çıkarsam geriye ne kalır ki
bir kaç damla hüzün...
bir kaç kırık kaldırım taşı …


eski resimlerle yad ederdik hatıraları
anahtar paspasın altında
ah …bir gelebilsen



*


zuhur etmiş yağmur kuşları
serin bir yağmurla nefesleniyor gök
yalnızlığını hücre hücre tadıyor akşam
sureti sana dönüşüyor var olan her şeyin
var iken de yok iken de sen
yağmur yağıyor üşüyorum
zembereği kurulmuş gün bitiyor bak



bin siyah susku çöküyor şimdi
penceredeki çiçeğin saksısına sakladım anahtarı
ah... bir gelebilsen




redfer