SANMIŞLAR!
Seyri sefer ettim geçtim dünyadan,
Görenler karlı dağ aştı sanmışlar! Daldım geçiyorum koca deryadan, Nuh tufanında o, şaştı sanmışlar! Nideyim cahili, çıktım aradan, Beni bilen dostlar deli sanmışlar! Akıl vermiş bana Yüce Yaradan, Bir sevdaya gönül verdi sanmışlar! Vefa göstermedi bu can, bedene, Anılar, gönülü sardı sanmışlar! Ağlayana yandım, boşver gülene, Gönlünü arsızlık sardı sanmışlar! Gönül yarası bu sarılmaz bez-le, Güle ötmeyeni bülbül sanmışlar! Sevdası olmasa düşmezdi dile, Her şahlanan atı düldül sanmışlar! Kul Seyyah’ım yemez dolu sofradan, Alamadım tadın, zehir katmışlar! Ömür bitti, perde kalktı aradan, Kadim dostlar beni öldü sanmışlar! Kul Seyyah |
Merhaba,
Halk şiirimizin o nefis tadı var herbir dizede ! Son derece
akıcı bir anlatım ,sade dil de okura ozanın hediyesi olmuş !
Kutlarım ,selamlar !