Neden aşk şiiri, diyorsun bana?
Bundan başka bir şey, yazamıyorum
Kırk yıllık davam da, gitti yabana
Sinir iflaslarda, kızamıyorum.

Dilim tutuklandı, içim susmuyor
Güya her şey güzel, kafam basmıyor
Dostlarıma sorsam, hayra yosmuyor
Çapa, kürek bende; kazamıyorum.

Yolum yokuş, iniş, aşılmaz dağlar
Gelir mi bir daha, güzelim çağlar?
Kulağımda sanki, şelale çağlar
Engin deryalarda, yüzemiyorum.

Nere gider bilmem, bu işin sonu?
Körebe oynarken, kaybettim yönü
Birbirine girdi, renklerin tonu
Fulû bakışları, çizemiyorum.

Çırağa bağırdım, üzme ustanı!
Ben derim, sen anla, oku destanı
Güz günü sararan bağı, bostanı
Elim kolum bağlı, bozamıyorum.

Ben de deliliği, ela almışım
Aslı’yla şirine, duçar olmuşum
Cümle aşiyana, haber salmışım
Gezmek istesem de, gezemiyorum.

Necati’m fırsatı beklerken ölme
Ağlanacak hale, sakın ha gülme
Düzen bozulmuşsa, kendinden bilme
Sistemin içine, sızamıyorum
Aşktan başka bir şey, yazamıyorum.

Necati OCAKCI
08.07.2017
ANTALYA