ÖLÜM KOKUYOR GECEBu gece Ölümün soğuk yüzünü hatırladım Karşımda gülerken hatırlıyorum gözlerini Garip uyku gibi sarsıyor geceyi yalnızlığım Onca kalabalıklar içinde tek başımayım Hüzünle meydan savaşındayım Sabırlı günlerin kılıcını çektim Vur acını yüreğime sende Dört duvar arasında mavi'midir herşey Bir gül yaprağı gibi Yaşantım ayaklar altında şimdi Nereye baksan hüzün düşer gözlerime Karanlık,aydınlanmaz artık geceler İsyanım sadece kendime Yıllardır yaralı canevime Akıp giden zamana,çiçeği olmayan mevsimlere Şimdi sende uzaktan Çekil bir köşeye seyredersin beni sessizce.. Bundan sonrası yalnızlık İçine gömdüğün o derin çığlık..! Zifiri gecelerime ay küs doğmuyor yüreğine artık.. Yüz üstü bırakıp gittin herkes gibi Ah! nereye dokunsam ince sızılar yüreğimde.. Kör karanlıklardasın ey kalbim..! Uçurumlar kadar derin ve yalnız Her gün ölümü düşünüyorum Günahkârsın ey kalbim, günahkar Insanları sevmekten suçlusun Kıyametten beter her günüm Affetmiyor hayat yüreğimle oynayanı Titriyor elimde ölüm fermanı Mavi bir kuş üşür durur penceremde Bir şeyler eriyip gidiyor her gece Üşüyorum sancılı ve sessiz Sanki ölüm var bu gecede Gidiyorum bilmediğim yolculuklara Çok ah aldın yüreğim İstesende geri vermiyor yıllar geçen zamanı Paramparça umutlar iç çekişlerimde Hayal kuramıyorum çiçekler üşüyor Yedi kat yerin altında kalıyor haykırışlarım Artık sesimi kimse duymuyor Ölüm kokuyor sanki gecede Y.szgn |
Duygulu gönlünüz güzelliklerle dolsun günleriniz kutlu olsun…
Kutlarım…
………………………….. Saygı ve Selamlar…