Bir Avuç Kül
Biri var ki, âhım alan
Beni gamdan gama salan Ondan, bana geri kalan Bir damla yaş, bir avuç kül Uzak kaldı bana bahar Hep güzdeyim bu aralar İçimde bir çocuk ağlar Acılarla kaldı gönül Gülüm dört mevsim açardı Bülbül bağımı seçerdi Şarkılar benden geçerdi Lal oldu o şakıyan dil Hoyrat rüzgâr beni buldu Bağım bahçem talan oldu Nergis soldu, çiğdem soldu Boynu bükük kaldı o gül |