Tavla atan kaldırımlara karşı beş adam sandalyesinde,
oturmuş acı nargilesi ağzında.Çıkmıyor bir türlü.
Neredeyse beş dakikamı buna ayırdım,derken ikindi oldu
üstümüze.Utanmayan,sıkılmayan kediler için kaçış zamanı.
Aynasını çıkardı muhallebici,güneşle dans eder gibi her evin balkonunda,
penceresinde bir görüntü bir ses.Geçiyor işte ömrümüzün tam orta yerinden
acılı sokakların,paramparça olmuş asfaltın üstünden geçiyor bizim tatlıcı.





Cesur kızlar geçer penceremizden,önümüzden,gözlerimizden
öyle değil ama cesur dediğin sekiz yaşında göğüsler hayatı
kalçalarını önemsemez ilk başta,belki genetiğinden incedir gerdanı.
Çakısı var bu kızların mahalleye girince çantasına giren,korkutuyor beni
bu taş bu kaldırım bu sokak.Kuşların kümelenmesi hele,ötmeleri duymayanlara,
anlamayanlara duyurmaları seslerini.Azgın kadınların evlerinde bekar ölüşü
bu mahallenin de kaderi olacak.




Sigara üstüne sigara yakan Hami’nin bıyıkları çoktan sararmıştı
mahalle orospusunu atlayıp kalan herkese selamını verdi
ne kaldırım umrundaydı ne de yeni yapılan bina
Hami hala sekiz yaşında,aklı başında bir delikanlı zannediyor kendini
akşama az kaldı bir hızlı bir tatlı telaş kasabada.
Çocuklar saklanmış,büyüyor devler.
Denizi izleyen çocuklara yaklaştı her zamanki gibi sinek
kara sinek uçtu kollarında iki çocuğun.Ne kovdu ne ittirdi
ne de yaşlandırdı onları uzaklaştırarak.Bakmadı bile tenezzül edip
kime anlatabilirsin,kimsenin görmediklerini,nasıl anlatabilirsin
daha önce söylenmemiş şeyleri
ve kim anlayabilir her zaman horlanıp her zaman itilmişleri.