BENCİLŞİNAS
gözden ırak olan
ölmüştür yaprağı solmayan dalı kırılmayan ağaç mı olur aynı ormanda yolunu kaybetmiş gölgeler unutulmuşluğun karanlığına sığınır kalkıp kendine gider gündüz gecenin koynundan sıyrılıp zamanın örsünde parçalanır dün yarının çekiciyle çareyi çaresizliğin toprağında büyüten hayat ya şu varlık alemini dolduranlar acaba sahiden de var mıdır hoş boşluğa akar bütün sular gökten yağıp yerden filiz veren sorular insanlığın icat ettiği en muhteşem bahaneler hepimiz için o son nefes daima erken dahaca kendimize bile varamamış iken bir damlanın isyanıyla başlarmış kasırga sonrası suda kükreme telaşı herkes kendi avucunda taşıyor olmalı kıyameti bencilliğini elleriyle besleyenler çekiyorken en başı ali rıfat arku 27/06/2017 salı istanbul |