Bir Umut...!
Rüzgarımı kaybettim,fırtınalarım dindi
Dağ gibi dalgalarım artık çok derinlerde Zaman çabuk geçiyor,sabah,öğle,ikindi Fecir gözümde perde,uzakta bir yerlerde Ah bu yetim hallerim,yıkılıyor dağlarım Bir de öksüzlük vurur,gizli gizli ağlarım Bazende bir masalda,ya yokum,ya da varım Kendime seyirciyim,dramlı fil(i)mlerde Bazen hiç söylenmemiş,en güzel yalan bile Vuslattan bahsedince,kalp atıyor haz ile Teselli kar etmiyor,sabır falan nafile Umutlar tükenirken;boşa çıkan düşlerde Meğerki felek bize,çoktan kafayı takmış Tutuşturup çırayı,külliyen bizi yakmış Bir de üstüne üstlük,sol gösterip,sağ çakmış Tam"yıkılmadık"derken,mecal kalmıyor serde Ey sinsi boş hayaller,zamanımıydı şimdi Madem ki o hiç yoktu;yüreğimdeki kimdi? Hani Lokman değilde,"O Yar"bana Hekimdi Aşk yanığına melhem,süren "sevdam"nerede? Oysa ki soluduğum,"nefes" yarım kalıyor Çünkü yarısı onda,o yokken daralıyor Bedenim kayık gibi,delinmiş su alıyor Çık gel"Can Kurtaranım"çıkıp gel bir kerede... Ozan karapece |