İki şey insanı çileden çıkarır; söylenecek yerde ağız açmamak; susulacak yerde lakırdı etmek. SADİ
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
O AĞAÇ
yusuf yılmaz
0,0 / 0 kişi ·0 beğenme · 0 yorum · 866 okunma
O AĞAÇ
O AĞAÇ
Yusuf Yılmaz Her sabah geçtiğim bu yolun üstünde Kurumaya yüz tutmuş bir ağaç vardı. Belli ki susuz kalmıştı kökleri; Dalının ucunda son bir yaprak kalmıştı, Düştü düşecek. Güneş olur gölgesi yoktu; Yağmur yağar altında durulmazdı. Bir bahar daha zor dayandı; Odun oldu sobalarda, Yandı kül oldu, Duman duman kayboldu bacalarda. Bu sabah geçerken Baktım o ağacın köküne; Acı acı gülümsedim, Yerinde yeller esiyordu. Bir zamanlar yeşillikler içindeydi; Kuşlar dallarında sevişirdi, İhtiyarlar gölgesinde dinlenirdi. Fakat bir filiz gördüm dibinde; Ben görür müyüm bilmem! Susuz kalmazsa, Birisi dokunmazsa, Büyür inşallah, O ağacın yerine. |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
O AĞAÇ şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 24.6.2017 23:27:09
Puan
: 0.0 / 0 kişi
Okunma Sayısı
: 866
Yorum
: 0 yorum
Beğeni
: 0 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.