Horlayan ve Horlananlar
Kelime öğret bana, kelime dağarcığım yetmiyor isyana
tavan itiyor zemin içine çekiyor insanlar göğüs kafesimi ikiye ayırıyor ben onları; -horlayan ve horlananlar- demir kabaralar öfkeyle eziyor umutlarımı havaya yerleşen kara bulut geriyor yayını düşünceler, düşünceler binlerce kurşun asker çimenlerde güvercin ölüsü. Bak yine gece tuttu göz yumamadım acılara ben dokuz doğurdum göz altı morlukları gece günü doğurdu verdi kucağıma. Uyandı caddeler klakson sesleri muştuluyor gitme vaktini, ağzımı açmayan bıçak mavi hazeranlı koltuk küllükte unuttuğum sigara Hazır ol kırmızı iskarpin gidiyoruz... _£ce £rsoy_(180617) |