bir birisüt kokulu ağızlar sıradan ölü ayrılan göğüslerimiz var allı morlu öyküler anlatılmamaya beklemede rakamsız bir peronun göz altlarını öpebiliyorum hızlı çarpışmadan sonra yapraklarından süzülen söğütlerden geçtik oldum olası sevmem yağmuru kimse kabullenmedi bulduğunu ateşi damlıyor kendine taşın biri bir bıçak boşluğu kesen aç içlere şarkı sakin ve durgun dağ yıkıntıları suyu bekletmeye 0037 |
Çok sevdim.