Nazende...
yoklar vadisin de
bir kuşum kanatlarım zayıf gözlerim de kör ve sanki der gibi bir de unut gel de şimdi uç uçabilirsen umut... ahhhh bir bilsem nere nerelere göz ardı edilen kederlere, bohça etsem ne fayda tutulmuyor ki ucundan sallıyıp atayım bir köşeye, oturup kalayım orada uzağa dalan gözlerimle... bir varmış bir yokmuş olsun hikayem, gün günü kovalarken voltasını atsın zaman, sen sana ben bana cümle alem, acının yanına tatlıyı da koyun susasın özlem hasretletsin dem bakar iken kuşbakışı geleceğe... nazende, etme eyleme nerden biliyorsun ertesi olacak örtmüyecek gölgeler ömrün keyfini, yağmurlar bir nebze teselli güneşin yokluğun da kah orada kah burada, ben yokum sen yoksun o yok sorma kim var kim kimin umrunda... (Berlin,15.06.2017) Talat Özgen |