Doğarken Güneş...
kara kara simsiyah bulutlar
dadanmışlar memleketime ana babaların gözleri yaşlı neylesin körpecik canlar gelirken her gün acı haberleri... sanki kimsenin umrunda değil bölünmüşüz onca kamplara hepsi bu vatanın evlatları değer mi acep değer mi yalanlara... yaşam bir lütfun şansı top yekün ne varsa hayata kıymayın rüzgarların şanına öpün bir daha öpün hiç bırakmama umuduyla... sevmek kayıtsız şartsız kucaklamak kendimiz gibi tüm feryatlarına inadına çakacak şimşek elbet bir gün düşecek yıldırım doğarken güneş tüm çıplaklılığıyla... (Berlin,16.06.2017) Talat Özgen |