ÇİLE KAPISI
ÇİLE KAPISI
Yıllarca bekledi durdu Bu çile kapısında Paslı bir kilitti açılmıyordu O hırsla tekmeledi durdu Çünkü dışarda can dostları vardı Kapının arkasında Meydanlarda Sessiz çığlıklar duyuluyordu Hürriyet ateşi daha fazla dayanamadı Yanmaya başladı ruhunda Olanca gücüyle abandı kapıya Gök devrilmişti sanki Birden Çile kapısı açılıverdi Güneşin ışıkları Yüzüne çalıverdi Yeni doğmuş bir bebek gibi Ovuşturdu gözlerini Renkleri görünce şaşırıverdi Bahar mevsimiydi Bir papatya kopardı yerden Önce kokladı Hürriyet kokuyordu Çile kapısına doğru baktı Bir de semaya baktı Döndü Bir çift göz Ellerini açmış Sevincinden ağlıyordu Yusuf Yılmaz |
Gönül dostu; Şiirde anlam ve anlatım çok çok güzel...
Beğendim...
......................................... Sonsuz selamlar..