TARUMAREy sevgili Söyle neydi Bir günün şafağında Nuh’un Tufanı gibi Zamansız esen fırtına Neydi öyle Gökyüzünü yaran Yeryüzünde Kıyametler koparan kasırga... ** Bak savurdu ikimizi Seni bir diyara Beni başka diyara Sanki Göçmen kuşlar misali Daldan dala göçer olduk Bir o yana Bir bu yana Böyle savrulduk durduk... *** Söyle sevgili Nasıl bir tufandı yar Ne zaman Toprağa tohum düşse Umutlar yeşerip Fidan gibi boy verse Yeniden tufanlar kopar Nedense Böyle yer yerinden oynar... **** İnan Sanki kökünden sökülmüştü Yıllara kök salan Koca çınar Bundandır yaram Derinden derine sızlar Ve bu yaradır yar Bu yaradır İkimizi etti böyle tarumar... Muzaffer KALABA |