İftarı beklerken
Hava kararıyor
Dışarıda çocuk sesleri Mutfakta telaşlı bir hazırlık Ergenlik çağındaki oğlum da oruçlu bugün Üç kişiyiz iftarlarda Oğlum, anası ve ben Gurbetteki evimize Daha bir sessizlik çöküyor gündüzleri Bir ara halsizleşiyorum Elimi kaldıracak gücüm kalmıyor Tam da zorlandığım anlarda Ruhuma gaibten bir ses geliyor: "Bir öğün yemek için Değer mi onu bunu kırmaya" diye İftarı beklerken Başka dünyalara açılıyor insan Fakirleri hatırlıyor. Haline şükrediyor. İftarı beklerken Çocukluğunu bir başka özlüyor insan Anasını, babasını ve akrabalarını İftarı beklerken Yüreği büyüyor insanın Kızamaz oluyor hiç bir şeye Dualar dökülüyor dilinden Tanımadıklarına bile İftarı beklerken insan Bitap ancak mutlu bir telaş içinde oluyor. |