Gönlüm
Bir sevdanın ocağında, alev alev yandı gönlüm,
Yudum yudum aşk şerbeti içe içe kandı gönlün. Güldüğünde güller açan, yıldız yıldız parıldayan, Cemalini gördüğünde, aydan parça sandı gönlüm. Virt eyleyip her anına, düşürmeden hiç dilinden, Hece hece yar ismini gece gündüz andı gönlüm. Ab-ı hayat pınarından çağıldayan sular gibi, Tatlı dile, sohbetine, aldanarak, kandı gönlüm. Gâh toplayıp gâh saldığı, rüzgârların dağıttığı, Dalga dalga saçlarına takıldı da kaldı gönlüm. Neşe saçan gözlerine, al yanakta gamzesine, Hayran olup her haline, hülyalara daldı gönlüm. Yüreğini delip geçen, kendisine bende eden, Büyüleyen bakışlardan nasibini aldı gönlüm. |