Burası Karadeniz
Es hadi gönlüm sen de, hüzün dolu dağlara
Oralarda ne vardı, bu kadar mı severdik. Yolların kenarları, boş balıkçı ağları Aydın insanlar ile, bütünleşmiş bir vatan Kimseninde elinden, kötülük görmez insan Hâlâ da unutmadım, ağladığım dağları... Oralarda ne vardı, bu kadar mı severdik Bu kadar mı vatanım, sana gönlümüz verdik Bir tas sıcak çorbayı, her dost ile içersin Başka yere benzemez, etlerin güzelliği Kızlarını sormayın, hepside candan öte Güzel günler gelsin de, ektiğini biçersin... Yolların kenarları, boş balıkçı ağları Karlı zamanlarda da, görürsün sen onları Kimsenin ekmeğinde, kimsenin gözü yoktur Sabah ezanlarını, pencereyi aç dinle Dalgaların sesini, yüreğinde dizginle Burası Karadeniz, herkesin gözü toktur... Aydın insanlar ile, bütünleşmiş bir vatan Askere polisine, silah çeken pek çıkmaz Lise üniversite, çoğunun aklındadır Göç verir dışarıya, güç verir içeriye Sana bir baksın şöyle, notunu hemen verir Vatan hainlerinin, bir çoğu farkındadır... Kimseninde elinden, kötülük görmez insan Ayısı kurdu bile, çok zaman mülayimdir Göklere baktığında, ormandan göremezsin Havada bulut mu var, vallahi bilemezsin Ellerini uzatıp, horona tutuştun mu Hüzünleri unutup, mutsuzum diyemezsin... Hâlâ da unutmadım, ağladığım dağları O güzelim köyleri, yüreğime almışım Ayaklarım gitmiyor, tembellik ediyorum Garmonun sesini de, duyasım gelir bazen Ah be akrabalarım, ne çok özledim sizi Benim vatanım Artvin, seni çok seviyorum... |
Biraz üşüttü deniz, biraz kar sürdü yüzümüze dağlar.
Ve o hırçın karadeniz ki o hep ağlar!
hürmet ve teşekkürlerimle