110 – Bütün Şairler Bizim
Abdurrahim de bizim, Mahzuni de bizimdir.
Bu toprağın insanı, öp öz kardeşimizdir.
Geçmişten geleceğe; umuttur, sesimizdir
Bu şairler zor gelir bir daha bu dünyaya.

Memed emmiye sordu, bir çift öküz yeter mi?
Mamudo’ya üzüldü, Çeşm-i Siyah’la gitti
Angara’da dayın yok, neden geldin ki? Dedi.
Bir Mahzuni Şerif’ler, zor gelir bu dünyaya.

Kendi zaviyesinden çıkmayınca insanlık
Kendimizden sanmayıp, ötekilerden sandık
Ya bize yutturuldu, veya biz öyle sandık
Bu şairler zor gelir, bir daha bu dünyaya.

“Bu memleket bizim”le gönüllere yerleşti
Kullukla, yoksullukla, hep bunlarla dertleşti
“Neme lazım!” demedi, hapislere yüzleşti
Nazım’lar da zor gelir, bir daha bu dünyaya.

Mehmet Akif’de bizim, İstiklal şairimiz
Onun şiirleriyle, şenlenir günlerimiz
Bir İstiklal Marşını, hep birlikte söyleriz
Bir Mehmet Akif gelmez,bir daha bu dünyaya.

Arif Nihat Asya’da bayrakla bütünleşti
Destanını okumuş, yazmaya söz vermişti
Orhan Şaik Gökyay’da, vatanı sevdirmişti
Bu şairler zor gelir, bir daha bu dünyaya.

Necip Fazıl’da bize önder şairlerdendi.
Çağdaşlıkla mistizmi, şiirde birleştirdi
Sonra gelen şairler, ondan çok etkilendi
Onun gibi zor gelir, bir daha bu dünyaya.

Sevmeyi sevilmeyi, farklı yönden anlattı
Küfürlü sözler bile, şiire bir tat kattı
Farklı bakış açısı, kültürünü yansıttı
Bir Can Yücel zor gelir, bir daha bu dünyaya.

Ağladıysa sesini; duymadık, duyamadık
Gözlerindeki yaşa, bir gün dokunamadık
“Bedava yaşıyoruz” dedi de inanmadık.
Bir Orhan Veli daha zor gelir bu dünyaya.

Zerrattan şumûsa[ 1] dek, şiire konu dedi
Şiir ondan sonrası, oldukça zenginleş di
Basıp geçtiği izler, hep onun izleriydi
Bir Tevfik Fikret daha zor gelir bu dünyaya.

Mehmet Emin Yurdakul, özgürlüğü haykırdı
Gördüğü yoksulluklar, onu hep yaraladı
Şairler haykırmaz sa, millet öksüz kalırdı
Böyle şair zor gelir, bir daha bu dünyaya.

Aşık Veysel’de bulduk, tabiatın özünü
Ondan duyup öğrendik, insanlığın yüzünü
Aşık Kerem’de bulduk, Aslı’nın kor közünü
Onun gibi yananlar, zor gelir bu dünyaya.

Hazreti. Mevlana ki, gönüller sultanıydı
Ümitsiz olanlara, umut aşılayan dı
Uzaklaştıran değil, bin kere çağıran dı
Mevlana gibi sultan, zor gelir bu dünyaya.

Yaratılanı sevdi, sevgisi yaratandan
Halk diliyle konuştu, örnek oldu İslamdan
Çok sevildi bu yüzden, sahiplendiler candan
Yunus Emre gibisi zor gelir bu dünyaya.

Fetret devri yılları Anadolu’ya geldi
Birliği sağlamada oldukça emek verdi
Türk kültürü onunla yeni bir yola girdi
Hacı Bektaşi Veli gelmez daha dünyaya.

Çok yanlış fikirlerle, çok da hatalar yaptık
Birisini tutarken, birinden uzaklaştık
Aklımız havadaydı, gerçeği geç anladık
Bu şairler zor gelir, bir daha bu dünyaya.
Ankara, 08.06.2017- 17:25
----------
[1] = Zerrat: Zerreler, pek ufak parçalar; Şumûs: Şemsler, güneşler.