Ah cennetin rüzgarı
Bulutun ,ağacın , suyun adı
Yüreğime aşkı ilmek ilmek dokuyan kadın
Ömür dediğin kimin umrun da
Kim düşünür yaşlanmayı
Sen varken yanım da
Gel bu sevdadan vazgeçme


Yollar geçilmez bile olsa
Ay bile boyun eğer adını duyunca
Kuşlar daha da bir coşkuyla
Senin adını konuşur bulutlara
Gel bu sevdadan vazgeçme


Ah cennetin rüzgarı
Bir nergis kokusu saçların da
Bir intihar dolgun dudakların da
Gözlerin de bir yangın
Tenin de bir titreyiş
Bir köy kuyu sevdan  çıkması zor
Sen gidersen ;
Topraksız yetişen çiçek kadar öksüz kalırım
Gel bu sevdadan vazgeçme


Düşen her yağmur damlası
Okşar tenimin en ücra köşesini
Ben ki ;
Terkedilmiş hayatlardan çıktım geldim sana
Bedenimi terkeden ruh
Hayat buldu sen de yeniden
Bir bıçak sırtı ömürdü geçmişim
Bir darağacından koptum geldim ben sana

Gel bırak zamanı aksın bizim için
Umutlar yeşersin yine sevdamız da
Ilık bir meltem bak esen , baharın habercisi
Dalgalar bile boyun büker inadına

Bırak tamir edeyim kırılan gönül evinin kapısını
Bırak acıları birer birer sarayım
Bırak sana düşlediğin gökyüzünü yaratayım
Gel bu sevdadan vazgeçme


Şimdi vazgeçersen sen bu aşktan
Vazgeçerim ben de kendimden
Vazgeçerim hayattan
Sensiz yaşanılacak bir hayat
kızılca kıyamet bir cehennemdir ciğerlerime çektiğim

İntiharım olur bir haziran sabahı
Asarım gülüşlerimi bulutlara
Kırarım bütün şiirlerimi
Ateşe atar yakarım
Beynime bir kurşun sıkar
Bedenimi boğuk uçurumlara atarım
Susar kuşlar
Nefes almaz dünya
Öksüz bir ceset kalır benden geriye

Gel bu sevdadan vazgeçme

Hakan Göktel
05.06.2017