1
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
1064
Okunma
en üşüdüğü yerde gözlerinin
yalnızlığım on ikiyi vurur
her pencere açılmazki maviliğe
boşuna değil duyduğum ekmek kokusu
bir hüznü ağlar gözleriyle akşam
kadınları kalmamış bir caddede
yorgun bir kalem kırılır avuçlarımda
ölüme yakın nasıl parlarsa bir yudum su
karanlık odalarda tütün kokusu
eski bir resimde gençliğim..
5.0
100% (3)
Cevap Yaz