anama şiir gibi bir şey
Ben kaç zamandır
Adını alıyorum ağzıma ve ağlayan her kelimeyi susturuyorum Ben karış istiyorum bana. uyut düşüncelerimi. Yatamam dönüp durmadan sensiz karanlıklarda. Biliyorum diyeceklerim delilikten baska birsey degil Ama lütfen Çıkar boğazından nefesini düğümleyen ipi Ölümün peşinden gitmek zorunda değilsin. sana şarkılarımi ezberletirken kimselere anlatamadim kendimi ve Kendimi "olmadığın" yerlere sabitleyemedim Beni bu gece olsun Affedemezmisin Çünkü ben kendimin olmadığı yerlerdeyim ben bir yerde... Ben yerlerdeyim dağıldığım yerden topla beni. Dönüşü olmayan bir gidişin bilincindeyim seni bulma umidi, sana varma umidi hepsi oturdugum yerden kalkmamla bittiydi sonra tekrar oturdum seni dusunmek dusuncelerin en guzeli senin yoklugunu dusunmek en beteri sana varmayi dusunmek, aklima nice ölümleri getirdi Sen bir kutudaydin ve ses vermiyordun Seni bir arabaya koydular camlarina yapistim Ses vermiyosan yoksundur ama ellerin oradaydi Ellerini tutamiyorsam yoksundur ama gozlerin oradaydi Gozlerin bana bakmiyorsa yoksundur cunku sen hep bana bakarsin Bana bakiyordun ama kapaklari gozlerinin yercekimi yasalarini benimsemis bir ulke gibi inik Bana baktigini goremiyorsam evet gidiyordun ... Bir gun karistigi topragi deler gecerde Kokusu ustunde kirmizi bir gul olup acar ellerin. Anne, anne, anne kac kez tekrarlasam gelirsin. |
buraya kadar dikenli bir çalıyı yutar gibiydi okumak buradan sonra görünmez bir el hızla çekti o çalıyı boğazımdan sanki...
anne :(