Bilirsin gündüzler geceye muhtaç
Gecenin ardında duran tan gibi
Şimdi tüm mısralar heceye muhtaç
Benim de gönlüme düşen sen gibi

Öyle bir çağdır ki yaşanan zaman
Seyyah olur ruhun anadan üryan
Tüter de efkârın görünmez duman
Ateşle ıslanıp sönen ten gibi

Sırra kadem basar bu demde lisan
Bir yitik alemde hiç olur insan
An gelir aklını yitirir zaman
Yarını anarsın daha dün gibi

Esrik bir divanda demlenir sükût
Biraz hoş olursun biraz da hoşnut
Sıladan yoksundur geçtiğin hudut
Bir yolcu bekleyip duran han gibi

Yolculuk uzundur belki de kısa
Vardığın menzilde ne gam ne tasa
Bülbülün devası güldür hülasa
Yanmakta dermanı bulan can gibi

Her sevda diyarı kutlu dergâhtır
Destursuz girilmez hadsiz günahtır
Düşmesin keşkeye sonu eyvahtır
Zamansız vedada saklı an gibi

İsa KOCAGÜL

Esrik: Sarhoş