Oğluma göre
Cüce,
az/man
az’ı Türkçe
Man’ı İngilizce
çocuk dilinde,
çocuk işte...

kimine göre
Şiir’in az/manıyım
kimine göre ise uzmanı
ama bilirim şiirin hasını

her sabah
kabesine Şiir’in
yola çıkan
topal karınca
ve başladığı yere dönen
akşam olunca
bir bilenle konuşunca

Fakat
cahil ile sohbete tutuşunca
Az/arım
acımasız
duy/arsız
duydun mu
şair/
duy/arsız şaire...

velevki
çıkardım boğazımdan
mütevazı
"HİÇ" yazan tasmayı
şair/ şaire geçinen
bir sürü çaylakları
katar önüme
kapatırım bu pazarı...

bilemem artık
hangi şair/ şaire
toplamak için vakit bulur
kalemini, defterini
tasını tarağını...

ne mangal yürekte közümüz
ne edebiyat pazarında
tükenecek sözümüz var
lebi derya
yüzecek kadar
su değildir balığa...

bu şiir
bu hiciv
sadece
şair/ şaire geçinenlere
değil elbet
anlayana

laf salatsı
redif çorbası
un helvası
helva da
halva da
demesini bilmeli
geldiğinde yeri
sözün ustası...

unutma!
lafın zirvesi küfür
sözün zirves kelam der
bir büyük usta
bir başka usta
"sen çıkmadın
seni çıkardılar karşıma
..." der bir hususta

yağdı yağmur
çaktı şimşek
şimdi uyak lazım
acep ne deselk!
işte öyle bir şey..

Yavuz Nufel

Kasım 1996
Rotterdam

ek: 1 mayıs 2008
eller eldivene
ayaklar kabına
mandal buruna
klavuzu karga olanın
son mısra malumudur
anlar arif olanın