BİR SEN KALIRSIN BENDE
âmentüsü boynundadır yaşadığının
aşkınlığı, aşırılığı boynunda fersah fersah uzakta bütün özlediklerin suçun yok, kahrın gizli yürüsen ay karanlık yırtılır yer, gök göçer şehir arsız ve küser sesinde çulluk izi sular-seller bulanık ufuksuzluk revaçta ah, senin ömrün: mülkü sırtında asâletle sendeler, ko sendelesin bir istiridyenin tenhâcık kabuğunda yabanıl yanımsın sen benim alnıma kazılı yarası katiyetle sağalmazımsın postmodern pisliklere direnen yanım yel aparır, sel götürür her şeyi bir sen kalırsın bende yazdım bir tabletin üstüne -mıh gibi yazdım hem de- sızılı mâzini (*): Şiirli Çıkın, Nisan 2001, Sayı 13 |
kaleminiz daim olsun.