HAFIZAMDAKİ YÜZÜN
Toprağın yıkanmış kokusu var havada
Tamda sabahın gün doğumundayım Akın akın beynime yükleniyorsun Yeşile yol alıyor düşlerim Elimde çayım ufku izlerken Karşımda beliriyor siluetin Bir muhabbetin sıcaklığında Isınıyor avuçlarım Zaman çok hızlı geçiyor evet Sabrımızla cenkleşmeyi öğrendik Uzaklığın sevgiyi öldürmediğini İspatladık kuşkusuz Yinede boyun eğmedik ayrılıklara Gönlümüzde zenginleşti sevdamız Ne kadar yangın yeri de olsa hayat Tekrarlara düşse de öfkelerimiz Öğrendim ki Yaşamak denen hayat Bir sen birde kavgadan ibaret Şafağın aydınlığında can suyu Oluyorsun Öpüyorum hafızama kazınmış yüzünden Hoyrat avuçlarından... NOGAYTÜRK |
Gönül dostu; Sevgi kervanı sevda yükünü katar katar taşımakta...
Kutlarım..
.......................................... Saygı ve Selamlar..