ÖMRÜN MÜ BU?
şimdi gurbet türküleri yankılanır
hüznün egemen olduğu alnında çizgilerin uzun özlemlerin birikimi selâm sunsunlar diye sana geldiğin diyarlardan sakalın gibi soylu gözlerin kadar tenhâ çakmağınla yaktığın hangi dilin yarası söyle bana kırlangıç nefesiyle mi ısınır yüreğin yalvaç sessizliğiyle mi deniz-aşırı bir öfkeyi mi çoğaltır yoksa irikıyım ellerin şafağın sorgulandığı yerden omuzlarında o ne bitmez çile ölüme yüzvermeden bildiğince kaç on yıllarca sürdüğün ağıtlar ekseninde yaz göğü rengini solumak isteyen hep ömrün mü bu? (*): “Eksik Kırlangıç” kitabımdan |