daireseltoplanıp titreyen bir ışığın gölgesine tutunup bir nazlıdan irkilmeye taşlar hafif taşınan ağır gözlerin ferine yapışan anlaşılmazlık gırtlağına bir ırmağı içer gibi sonra doya benliğin hiç olduğu huzur bahçede kuşatan bizim koşumuz gök salıncaklar 0104 |