Sustukça...
Yoruldum artık
Canımın değil kalbimin acımasından Sevdiklerimle imtihandan, Neden diye soramiyorum ki Art arda ekleniyorlar şimdi Umuda yolculuk peşinde iken Düşünüp düşünüp susuyorum yine Sonsuzluğa yol alırken, Anlaşılmak isterken, Anlatamamak yoruyor beni şimdiden, Sustukça birikiyor içimdekiler Ne ben başedebiliyorum Ne halden anlayana derdimi açabiliyorum Zaman deyip yine geçiyorum Ben zaten zamanla sınanıyorum Beni de anlayın ne olur Anlatamıyorum Birikti yine sözcükler yutkunmakta zorlanıyorum Özlüyorum ve unutamıyorum Dayanmak ne zormuş yeni anlıyorum Anlatsam olmaz anlatmasam susturdukça Sular durulmaz Inan yoruldum artık Ne gücüm var yasamaya Ne zamanım, Bekliyorum. Yaralarımın geçeceğini umarak bekliyorum Zamanını bilmiyorum.. Anlayın beni biraz diyorum... Onu da anlatamıyorum... |