"İnsan bastırdığı duygunun esiri olur"


yavaşca
kabuğundan sığrıl
hayat kötüde olsa
kendin güzelleştir.

kimse
seni düzeltemez
sen
kendi kendine düzel.

bırak dursun orda gizleme sessizce son bulsun
yağmurun toprağa düştüdüğü o anı gibi korkma
sakın irkilme utanma değişken bir şey değil
büyütme kücük kalır önemsiz bir şey gibi görme
.
zamanla yavaşca gidişini gör
nasıl parcaladığsa bütününü
bırak yavasca ayrılcak üzerinden
aslında kurtulmus gibi olursun o an
.
üzülmek isteyeceksin aklın inanmıyacak
o alev sızısı varya bu gün bitecek aklına bile düşmeyecek
günler hatta yıllar onun tek ilacı sanacaksın
ama senden de bir şeyler yok olacak
.
kafandan atdığın o duygular
kalbinden hesap soracak
kızıp kendine yalnızlık odalarında
kendine kıralık güven yüzler bulacaksın
.
mutlu gözükmek icin her gün gülmeye
iyi olduğunu herkeze göstermeye cabalayacaksın
eminim o eski halinden bu halin nefret edecek
icinden küfürler toplacak isyan baylarığını gözlerinde büyüyecek
.
hep kendince büyüyeceksin
ne güven nede saygın kalacak
herkezden akıllı ama kendinden saf olacaksın
her kelimede bir söz sokma ve bir kırma gayen olacak
.
hep kazanmış gibi kendini öveceksin
ama kendini kaybetdiğini aynada yıllara soramıyacaksın
biliyorum eminim haklıyım demeden önce bir sorgula kendini
maskeler icinde gercek gibi gözükme aslına dön o daha güzel
.
neşeliymiş gibi kendine gül hep
yanlışı kendinde ara hep sen haklı olamazsın
hatasız ve bir o kadar bütün değildir insan
parca parca kendini tamamla ve özgür ol
.
baskaları seni düzeltmez
anca yanında olduğunu sanırlar
oysaki onlar hep baskalarının yanında
sen hep öylece gidişlerini izlersin
.
eğer hastaysa ruhun
onu kendi icinde düzelt
ağır kelimeler gelir seni bulur
kendine iyi ol baskalarına dürüst bak
.
kendini kullanılmış hisşetdiğin gün uzaklaş
ayrıl kendinden sevgilerini boşa harcama
ama sakın yarım kalmış birini düzeltmeye kalkma
o senin güçünü harcar kendi zayıf kalır
.
olduğun gibi kal
kalmak istediğin gibi olma
gördüğün her şeyin bir gölgesi olur
ya siyah gece gibi asildir
.
yada gündüzler kadar yorucu
güvendiğin dağlara arada iyi bak
onlarki karısık ve bir o kadar uzak
ilgini ceken aslını onda unutmam
.
geçmiş biterse gelecek doğar
huzur sabah güneşi gibi ısıtır
cirkin yüzler kendi sözlerinde gömülür
en zoru daha önce görememen
.
zamanla nasıl değiştiğini gördün
simdi hayatını güzelleştirme anı
maskeler kurudu kırılan düzeldi
ama hesap sorulmadı ,gerek yok
.
aşk/mı/
eskiden halı motiflerinde
ince ellerle sekil alırdı
kalple göz araşında yaşardı.