Aşk'a Kıyamet Kala
Parmağımın ucuyla dokunsam
Tutuşup yanıyor Ateşten bir katre nar Bin siyah geceyle yakılmış O aşık, ben meftun idim O beyazlaşan kızıllıkta karşılaştık Kan damlayan damağı sulanan İnsanlar arasında İfrit oluyordu gözlerin Nefsi aşkdın sen Haramdın sen Tendın sen Ademin ,Havva’ya Isırılmış yalanıydın sen Kim utandırırdı senı, Hayasızlıktan Annenin ,babandan kalan Acısıydın sen... Burcu Çetiner |