AYNA
Yıllardır el sürmedim yarin gönül teline
İncinir de kırılır , sabır diyerek sustum Ne de dokunabildim, ellerimle eline Hala kor yüreğimle ben hep köşeye pustum İçin için ağladım, yaş akmadı dideden Doldu kadehler taştı, sızdı gönül badeden Zamana gücüm yetmez, ömür gider vadeden Yandı yüreğim yandı, ben hep kadere küstüm. Yürekteki duygular, gün geçtikçe dolaştı Omuzlarda derman yok, gönül kabardı taşdı İman eden bu yürek, tüm zorlukları aştı Derin acılarımı, ben hep bağrıma bastım Bir nefes kadar yakın, birleşmeyecek uçlar Bir yangın ki derinden, aklı sorgular suçlar Duada ellerimiz, kapanmıyor avuçlar Yaradana sığınıp, yürek sesimi kestim Ruh üflemiş yaradan, aynadaki resmime Gönül gözüm şahittir , kainatın ismine Tüm renkler ve çizgiler, huşu eder cismine Geçip koca dağları ,ben hep düzlüğe estim Bir şiir daha aktı, şairin kaleminden İnce ince damladı, yüreğin son deminden Ayna olup yansıyan, sır dolu siteminden Dudaklarda tebessüm , gönüllerde bir sestim Selma Çanakçıoğlu 25 Nisan 2017 |
…………………………………………… Saygı ve Selamlar..