NİSAN
NİSAN
Nisan kendini gösterdi bu gün, Kuş cıvıltıları sanki yaşama sevinciydi Yeni serzenişleri getirirken hayata, Yaşananlar çok uzakta kalmış gibiydi artık... Çok darbeler geçirmişti halkım, Çok sorgulanmıştı. Kandırılmıştı insanoğlu... Kalıcı yaralar almıştı... Kırgın profilleri vardı hayatın, İnsanların gülücükleri zamana gizlenmişti. Halkımın gözleri bomboş bakıyordu... Ama yinede bir güvercin hala umut var diyordu... Biz ne günler görmüştük ülkemde Ne badireler atlatmıştık, Ne uzun yollardan geçmiş Nelere direnmiştik. Bizim prangaları yok etmekte ustalığımız Zulümlere başkaldırışımız Özgürlük anlayışımız Bu değil!!! Bu değil direnişlerimiz! Milletim uyan! Aç gözlerini! Daha sabaha çok var!!! Ne karanlıklar geçecek, Ne fırtınalar esecek hala ülkemde Ama dur diyecek milletim. Dur demeyi de bilir kötülüklere... İlk kuşlar susarmış, Kötü günlerde; Hala kuş cıvıltıları duyuyorsa, Hala meltemler esiyorsa güne milletim; Kar yağışlarını gören bir toplum, Soğuktan üşümüşlükler, Fırtınaların şiddetiyle yanan insan, İnanmazdı baharın geleceğine... Rabbim ne günler veriyorsa Neye kadir değil ki!!! Kanayan yaralara da çare olmasını bilir. Sen yaralarını sarmasını bil yeter ki!!! Demet Akyürek. |