Ruhumda can kırığı elimde kızıl güneş
Gönlümün tüm kentleri bir buzul edasında
İçimin dünyasında hasret nefret ile eş
Hayal kurduğum sevda geçmez pul edasında


Sarp virajlarındayım kader denen yazgının
Yan yatmış ümitlerim devrildi devrilecek
Çilenin eleğinden elenen o ezginin
İstişahamına ten kavruldu kavrulacak


Sinemde tipi eser muhtaç kalmış bahara
Tenim soğuk rüzgarlar soluyor düşlerimde
Dilimde lal sessizlik inler durur bu ara
Zifirin şerefine çalıyor düşlerimde


Aklım kalbimden ayrı kendine dünya kurmuş
Bedenim zayıf kaldı dayanmaz didişmeye
Dört yanımı yalnızlık ebedi gibi sarmış
Can direnmez gerçekle yüzleşip ödeşmeye


Uykularım firari rüyalarım riyakar
Gördüğüm serapları kabüslar neden boğar
Ömür çetelesini irdelesem görmem kâr
Mevsimi ne fark etmez Temmuz’uma kar yağar


Mehmet Kılıçel