KANLI KARANFİL
Boynun bükük bir halde kanlı karanfil ağlar
Uğramış yüreğine yâr’ın öldü haberi Yüz asmış yaprakları bağrını hasret dağlar Toprak aldı mı vermez asla bilesin geri Hamd olsun dert verene sevda dermansız yara Leyla de düş çöllere kumlarda beni ara Gam,hicran içe dolar gönlüm düşünce dara Topraktan gelenlerin topraktır yine yeri Yorgun düşler gizlenir sahipsiz bir romana Mazi tozdan ibaret sözlerde binbir mana Hüzün gemisi yürür kıyısız bir limana Şairi mezar sarar ayrılır etten deri. Vuslâtı kelam Usta incisi Bilmez gibisin gönül goncagülün rengini Canhıraş ömür boyu arar durur dengini Bulamadan kaybeder hayat ile cengini Sevdanın geleneği buymuş öteden beri... Mehmet Ziya Dinç (Teşekkürler) |
Gurbet elde vakri şiirle bir okuyucu olarak geciriyoruz // kaleminiz daim olsun Hatice hanım selamlar