Karanlık Portre
Karanlık bir dizeciyim ben kızım işte;
Ondan bu güzel gülüşlerim de güldürüşlerim de. Apaydınlık bir koca şehri bir kalemde ay aydınlık kara bulutlara sokarım. Portresindeyse en sihirli aşklarımı resmeylerim bilmezsin Ama onlar iyi bilir kahkalarında dudaklarına silah dayadığımı. İşte; o portreler ondan sağanaklar ağlar! 19.05.’17 |