RUHUMUN KÜÇÜK KIZI***
Olmayacak dualara, aminn demekle başladı hayat basamaklarını milim milim tırmanma çabam. Yitirdim işte umudumu, belki bir gün olur dedim ,o bir gün hiç gelmedi ,ben yinede bekledim umutsuzda olsa bile bile lades dedim her şeye...
Hala o alt basamaklardayım, zirveye çıkmak için daha çok yolum var. Niyetim başarmak ama buna başka bir ömür , başka bir dünya ,başka bir sevda gerek...bana sen gerek sen...razıyım en diplerde yaşamaya.Ben hala o dualara amin diyorum çünki,içimde bir yerlerde sana dair minikde olsa bir ümit taşıyorum.
Dün biraz çocuk oldum, güldüm.. oynadım..eğlendim ,iyi geldi ...sahi kaç yaşındasın sen içimdeki çocuk? Neden ben ağlarken sen gülersin, neden adamakıllı çıkmazsın ortaya,ya benim aklımı sen al,yada bedenini ver bana.Bunun içindirki hep yarım kaldım , hep geç kaldım hayata,sen beni ikiye böldün ,bir yarım sen oldun, hep bi eksik yaşadım kurallar koyduğum hayatımı.
Şimdi sana çık git diyorum, gitki ben bana kalayım, üç gün beş gün her ne kadarsa ben beni yaşayayım ...adım adım ...belkide koşaradım yalansiz /dolansiz,kaidesiz /kuralsız ...ölüme, bilemedim ne kala...içimdeki küçük kız sana şimdi elveda...
Selma Akkaya.......