VEFÂSIZIN VEFÂSI
Tatmak için muhabbetin bir bûselik sefâsını,
Az mı çekti garip gönlüm bu sevdânın cefâsını? Gözlerindir yüreğimde nâr-ı aşkı tutuşturan, Gel, yetiştir bir bûsenle, dertlerimin şifâsını... Ellerinden yüreğime sıcak bir yol döşemiştim. Çocuksu bir meserretle, bayramlara taşımıştım, Kelebeğin çiçeklerle vuslatını yaşamıştım Ellerimin, ellerine değdiği her defasını... Kader böyle yazmış bir kez, bu sevdânın sonu melâm, Bir teselli olur belki, gönül alan hoş bir kelâm Bir teşrifi olmasa da, bir tebessüm, ya bir selâm Gönül bekler bir ümitle, vefâsızın vefâsını.... Ünal Beşkese ::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::: nâr-ı aşk......:aşk ateşi meserret.......:sevinç melâm..........:hakirlik |