EN GÜZEL VALSİMİZGece sakin, deniz durgun, ay parlaktı o gece, Ay ışığı altında kumsal, gece mavisi bir buluttu Ve biz bütün bulutların üzerinde gibiydik. Önce, tüm kemancılar, dizilip karşımıza ’Matmazel dö Pari’den, ’hatırla ey peri’ye kadar Bütün valsleri çaldılar Ve biz, o gecemavisi bulutun üzerinde, Minik ayakların çıplak Ve gittikçe coşarak, Tüm kıskanç gözlerden gizlice Uçar gibi döndük bütün gece. Ay ışığı, kumsal ve müzik bize aitti sadece... Sen her sefer biraz daha hafifleyerek kollarımda Döndükçe bir kelebeğin kanatları gibi açılıp beyaz şalın Ay ışığında, bilsen ne güzel göründü çıplak omuzların. Solukların sıklaşmış, derinleşmişti yoruldukça, Önce bir küçük öpücük koyup avcuna Kucağımda taşıdım seni, kumsalın en ucuna Ve bıraktık kendimizi ıslak kumlara. Baygın dalgalar uzanıp yayılırken kumsalda, Beyaz değil, maviydi köpükleri ay ışığında Ve sen sıvadıkça ıslanan eteklerini Elimde olmadan düşündüm, arıları ve bal peteklerini... Artık bu ân’a özdeşleşmişti bütün zamanlar, Huşû içinde sustu bütün kemanlar. Rüzgarda hışırdayan yapraklar bile sustu, Duyuluyordu artık yorulmuş dalgaların kumsalda son nefesi Ve göğsüme konmuş bülbülün şakıyan sesi... Şimdi o dişi bülbül, hep aşkı şakıyordu, Sanki damarlarında yalnız aşk akıyordu. Elleri yavaş yavaş ellerimle buluştu, O an, bütün hasret gönüller, birbirine kavuştu. En yüksek yıldızlar, ayaklarının dibindeydiler Ve ayağın suya değdikçe, arzuyla titrediler. Dudaklarıma hiç söylenmemiş şiirler doldu Ve nice dudağın izi silindi dudaklarından, Onlar da hiç öpülmemiş dudaklar gibi oldu Ve ay, bir göz kırptı bize, anlıyordu... Şimdi gece, Valslerin en güzelini İki çılgın tenden dinliyordu... Sonra, nasıl oldu bilmem, Bir ateş gölüne döndü deniz, Dalgalar hep alev kesildi. Ve o köpükler yerine Alevler yaladı çıplak tenimizi. Derken, dev bir dalga gibi koca bir alev topu Gelip örttü üzerimizi... İşte o andan sonra Gün ışığı vurup yüzümüze, Gerçek dünyaya geri getirene kadar bizi, Bir alev deryasında sürdürdük En güzel valsimizi... Sonra inceden bir sabah rüzgârıyla Ürperdi denizin yüzü, Anladık, uzun ve güzel bir rüya gördüğümüzü Bir rüyaydı belki her şey, Keman seslerinde, gizemli bir âlemde gezdik, Gerçek olan sadece bizdik, Bir de, yıldızlar ve deniz Ve o son valsimiz... Ünal Beşkese |